-
1 głos
na \głos lautna cały \głos aus vollem Halse [ lub voller Kehle]ktoś stracił \głos jdm versagte die Stimme2) muzutwór na dwa \głosy zweistimmiges Stück ntudzielać komuś \głosu jdm das Wort erteilenodebrać komuś \głos jdm das Wort entziehendojść do \głosu ( wypowiedzieć się) zu Wort kommenmieć \głos ( przen) das Wort habenzabrać \głos die Stimme erheben, sich +akk zu Wort meldenoddać \głos na kogoś seine Stimme für jdn abgeben, für jdn stimmenwstrzymać się od \głosu sich +akk der Stimme enthalten -
2 odbierać
vt1) ( zabierać)\odbierać coś komuś jdm etw wegnehmen [ lub fortnehmen]3) ( zgłaszać się do kogoś)\odbierać coś od kogoś etw von jdm abholen4) ( rozpoczynać rozmowę)\odbierać telefon den Hörer abnehmen, rangehen ( fam)\odbierać komuś chęć do czegoś jdm die Lust an etw +dat verderben [ lub nehmen]odebrać komuś głos jdm das Wort entziehenodebrać sobie/komuś życie sich +dat jdm das Leben nehmen7) ( zabierać przemocą) [mit Gewalt] wegnehmen8) ( reagować) empfinden, empfangendobrze \odbierać czyjąś ofertę jds Angebot positiv bewertenjak odebrałaś ten film? was hältst du von dem Film?
См. также в других словарях:
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
odebrać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» … Słownik frazeologiczny
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
odbierać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
